مشاور کسی است که مدرک خود را در حوزه مشاوره گرفته است و با نامهای درمانگر یا مشاور خطاب میشود. بهطورکلی، در ایران مرزهای مشخصی بین روانشناس بالینی و مشاور وجود ندارد. حتی اگر واحدهای دانشگاهی آنها بررسی شود، مشابهتهای زیادی بین آنها وجود دارد. بااینحال، حدود سی واحد با هم تفاوت دارند که باعث میشود تمرکز روانشناسی بالینی روی اختلالات روانی، تشخیص و درمان آنها باشد.
حل دعوا بین فرزندان
دکتر مجله پزشکی بالینی یکی از متخصصان حوزه سلامت است که در تشخیص و درمان بیماریهای روانی، مشکلات رفتاری عاطفی آموزشدیده و تخصص دارد. یک روانشناس بر اساس حوزه آکادمیک مطالعاتی خود میتواند یک رواندرمانگر فردی، یک مشاور خانواده و ازدواج، متخصص در درمان اختلال روانپزشکی مشخص به طور مثال افسردگی و اضطراب و یا فعال در حوزه درمان های گروهی و بین فردی باشد. هم چنین مشاوره با ادارات دولتی و گروه های مردمی، آموزش و نظارت و نیز آموزش بر پایه ی تحقیق را می تواند ارائه دهد. باتوجه به خلاصه پژوهش از سوی دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، برخی از اشکال روان درمانی میتواند به طور موثر افسردگی و اضطراب بیماران و نشانه های مرتبط مانند درد، خستگی و دلشورگی را کاهش دهند. پژوهش به طور فزاینده از این عقیده پشتیبانی می کند که سلامت فیزیکی و احساسی با یکدیگر رابطه نزدیکی دارند و اینکه مراجعه کردن به یک روانشناس خوب میتواند سلامت کلی فرد را بهبود بخشد.
راهنمایی مراجعین در برابر بحرانهایی مانند جدایی، سوءاستفاده، افکار خودکشی، غم و اندوه، ضربه روحی، خیانت، تجاوز جنسی و… کمک و درمان زندانیها و مجرمینی که بتوانند به زندگی عادی خود برگردند و یا روزهای سخت قبل از اجرای حکم قصاص را بگذرانند. درمان و حمایت از افراد بیخانواده و بیسرپناه وبچههای بدون سرپرست به نحوی که بتوانند شرایط موجود را تحمل کنند. کمک به پرسنل نظامی برای مقابله با استرس و ترومای شغلی یا جنگی که راحتتر بتوانند با شرایط موجود کنار بیایند. اسکات تلاش می کند تحت شرایط دشوار، تحول بزرگی در زندگی خود ایجاد کند. او از شبکه دوستانش جدا شده است، شبکه ای که ساختار اجتماعی او را تشکیل داد و به او اجازه داد تا احساس کند که بخشی از گروه است.
روانشناس و روان درمانگر تحلیلی
پزشکی که تا خدودی روانشناسی نیز در دروس خود خوانده است روانپزشک می نامیم. روانپزشک دارو تجویز می کند اما از سویی بطور معمول قرار نیست مشاوره روانشناسی بدهد زیرا در این زمینه تخصصی ندارد. آیا دکتر روانشناس به علت عدم استفاده از دارو، از دکتر روانپزشک مفیدتر است؟ هیچکدام به دیگری تقدم ندارند و این معیار خوبی و بدی، باتوجه به فرهنگها متفاوت است. مثلاً در فرهنگهای شرقی از قبیل ایران، بهعلت علاقهی بیشتر به مصرف دارو، شاید خیلیها دکتر روانپزشک را مقدم بدانند. و در فرهنگهای غربی یا فرهنگهایی که در آنها پزشکی بیشتر در دسترس است (مردم راحتتر میتوانند به دانشگاههای پزشکی دسترسی داشته باشند و تحصیل کنند و فارغالتحصیل شوند)، درمانهایی که غیردارویی است مقدمتر باشد.
- در مواردی، لازم است که درمان شما زیر نظر چند متخصص در این حوزه انجام شود تا نتیجه بهتر و ایدهآلتری برای شما حاصل شود.
- به نظر میرسد که دلبستگی به افرادی که به ما حس امنیت نمیدهند، سوءظن طبیعی ما را نسبت به دیگران تقویت میکند.
- ایشان از سال 1378 تاکنون سابقه خدمات مشاوره ای و درمانی را دارند.
- منظور این نیست که چنین افرادی از قبل در زندگی او وجود نداشتند؛ او نمیتوانست آنها را ببیند یا شاید به افرادی که در زندگیش بودند، اعتماد نمیکرد.
- اما نکتهی مهم اینست که در بسیاری از کشورها، شما نمیتوانید از یکسری رشتههای روانشناسی به شاخههای خاصی بروید.
در رواندرمانی گروهی فرد تحت حمایت دیگر اعضای گروه تمام مهارتها و مسائلی که باید یاد بگیرد را میشناسد و به آنها پی میبرد. و بهاینترتیب میتواند رابطه بهتری با خودش و دنیای پیرامونش داشته باشد. یا همان OCD از جمله وسواسهایی است که موجب پریشانی، اضطراب و افسردگی فرد میشود. افرادی که به اختلالات وسواسی دچار هستند دائما با افکار تکراری و ترسهای بیوقفه روبهرو میشوند که کنترلشان از دست فرد خارج است. هدف رفتاردرمانی، جایگزین پاسخهای رفتاری ناخوشایند به پاسخهای رفتاری خوشآیند است.